Toch een breuk!
Soms wordt een onderwerp voor de column zomaar in mijn agenda gezet door een collega!
Mijn collega plaatste de volgende notitie: “naar aanleiding van de echobeelden, die wij hebben meegegeven op de usb stick van mijn neef, heeft de huisarts naar de radioloog gebeld. De röntgenfoto is weer bekeken en er blijken toch diverse breukjes te zitten in zijn middenhand en handwortelbeentjes…nu opeens dus toch wel.”
Eerst is er geen breuk te zien maar nu, na een tweede beoordeling van de radioloog, wel. Komt dit vaker voor? Zeker wel! Het is een terugkerend fenomeen waar wij als fysiotherapeut mee te maken hebben. Soms wekelijks maar in ieder geval enkele keren per maand. We houden er altijd rekening mee dat wanneer een röntgenfoto geen afwijkingen laat zien er toch een breuk kan zitten.
Het verhaal: neef stoot met gebogen pols zijn vuist met een grote kracht tegen een ijzeren plaat. Er is meteen pijn en flinke zwelling. Dus HUP naar de HAP. Daar maken ze geen röntgenfoto en vertellen ze dat het een kneuzing is. Een paar dagen later gaat hij naar de huisarts en die vertelt hetzelfde: een kneuzing. Na 4 weken is de pijn en de zwelling niet verminderd. Hij kan zelfs geen pen vasthouden. Op verzoek van mijn collega wordt haar neef ingepland voor een (echo) onderzoek. Alle bewegingen van de pols zijn pijnlijk, er is zelfs krachtverlies. Er wordt een echografisch onderzoek uitgevoerd. Hoewel echografie geen ‘gouden standaard’ is voor het vaststellen van breuken, zien we duidelijke ‘brokstukken’. Er is wel een breuk!
Het advies is om dit te bevestigen met een röntgenfoto. Dus terug naar de huisarts en die verwijst naar de afdeling radiologie. De röntgenfoto die is gemaakt laat geen bijzonderheden zien. Nu zijn we wel verbaasd! Wetend dat 20 % van de breuken wordt gemist, zetten we de beelden op een USB-stick en geven we die aan de neef mee.
Het is bekend dat bij de pols- en handbreuken ongeveer 20-30% van de breuken wordt gemist met een standaard röntgenfoto. Dat geldt ook voor de voet en enkel. Dus als er bij een röntgenfoto niets te zien is, is dat niet voor 100% aanneembaar. We blijven altijd kritisch.
Sterker nog, inmiddels maakt een echografisch onderzoek altijd deel uit van een onderzoek waarbij een verdenking is van een breuk of na een traumamoment zoals een val of stoot. Door deze kennis hebben we een beter resultaat, mooi he?!