Niet pluis
Column van Sjaco Jordens in Het Kontakt van 17-05-2016
Wist u dat het alweer 10 jaar geleden is dat zonder verwijzing van de huisarts of specialist de fysiotherapeut bezocht kan worden? DTF heet dit. Directe Toegankelijkheid Fysiotherapie. Als u direct bij de fysio voor een behandeling komt, nemen wij een screening af om te kijken of uw bezoek inderdaad bestemd is voor de fysio.
Zo zat Koos aan mijn bureau. Koos werd gestuurd door zijn vrouw. Zijn vrouw had gezegd tegen mij: ‘als Koos zegt, dat hij het nog wel even aankijkt, ga ik mij zorgen maken!’. Koos kende ik al een tijd, een ‘fitte pensionada’. Altijd in de weer, sportief en een ondernemend type. Af en toe kwam hij weleens om zijn nek en schouders los te maken.
Nu zat Koos hier voor een vervelende klacht. Hij vertelde ondermeer dat hij last had van zijn rug nadat hij in de tuin had gewerkt. Daarnaast had hij ook spierpijn in zijn borststreek. Soms dacht hij zelfs dat ie het aan zijn hart had. Ik ging doorvragen want een ‘niet pluis’ gevoel kwam opzetten. Bij inspanning nam de pijn in de borst wel toe, ook bij emoties, als hij zich druk maakte. ‘Maar de pijn in de rug was alleen met bukken’, zei Koos.
Toen hij vertelde dat hij zijn dagelijks uurtje wandelen met zijn vrouw had afgebroken omdat hij zich ook niet goed voelde, nam ik hem mee naar de oefenzaal voor een lichte inspanningstest. De test gaf aan dat Koos een slechte conditie had, hoewel het zuurstofgehalte en de hartslag constant bleef. Hij voelde een vage pijn in de borststreek opkomen. Koos werd niet lekker. En ik ook niet. Dit was geen indicatie voor fysiotherapie! Dit was een ‘meteen doorsturen naar zijn huisarts!’ actie. Na één en ander te hebben uitgelegd, maakte ik het verslag voor de huisarts. Daarnaast moest ik Koos duidelijk ‘op hart drukken’ dat hij meteen naar de huisarts moest gaan. Dat deed hij en aangezien de ECG geen grote afwijkingen liet zien, vertrouwde de huisarts het ook niet. Met een stille ambulance werd Koos naar het ziekenhuis gebracht. Eenmaal daar ging het snel. Het hart gaf langzamerhand via de bloedtest aan dat het zuurstoftekort had. Bloedwaarden liepen op! Uiteindelijk is Koos dezelfde week nog gedotterd. Er zat een vernauwing van 95% in zijn kransslagader. Koos had hier niet langer mee moeten blijven lopen! Inmiddels is Koos weer thuis aan het herstellen. Binnenkort loopt hij weer als een kievit! Mooi he?!